معنی فرورفتن درآب

غوص

immersione

درآب. [دَ] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان حتکن بخش زرند شهرستان کرمان، در 42هزارگزی شمال خاوری زرند. سر راه مالرو خانوک به زاور. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

درآب. [دَ] (اِخ) ده کوچکی است از بخش راور شهرستان کرمان، در 34هزارگزی شمال باختری راور و هفت هزارگزی شمال راه فرعی راور به کوهبنان. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

درآب. [دَ] (اِخ) ده کوچکی است از بخش سنجابی شهرستان کرمانشاه، در 10هزارگزی جنوب کوزران و 2هزارگزی جنوب چلوی. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

درآب. [دَ] (اِخ) ده کوچکی است از دهستان سیرچ بخش شهداد شهرستان کرمان، در 66هزارگزی جنوب باختری شهداد. سر راه مال رو کرمان به سیرچ. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8).

درآب. [دَ] (اِخ) دهی است از دهستان بیلوار بخش مرکزی شهرستان کرمانشاه، در 8500گزی جنوب خاوری مرزبانی و یک هزارگزی فیروزآباد. دامنه. سردسیر و دارای 200 تن سکنه. آب آن از چشمه و قنات و محصول آن غلات، توتون، لبنیات، مختصر قلمستان و میوجات. شغل اهالی زراعت، قالیچه، جاجیم و گلیم بافی و راه آن مالرو است که تابستان از طریق زرین و پیر کاشان اتومبیل میتوان برد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5).

فرورفتن. [ف ُ رو رَ ت َ] (مص مرکب) پایین رفتن. به زیر رفتن. (ناظم الاطباء). مقابل بررفتن:
فرورفت و بررفت روز نبرد
به ماهی نم خون و بر ماه گرد.
فردوسی.
فرورفتن آبها از جهان
در آن ژرف دریا نبودی نهان.
نظامی.
به کام دل نفسی با تو التماس من است
بسا نفس که فرورفت و برنیامد کام.
سعدی.
چو پیلش فرورفت گردن به تن
نگشتی سرش تا نگشتی بدن.
سعدی.
- در فکرت فرورفتن یا بفکرت فرورفتن، در فکر رفتن. بسیار فکر کردن:
نیوشنده شد زین سخن تنگدل
بفکرت فرورفت چون خر به گل.
سعدی.
شیخ در فکرت زمانی فرورفت. (گلستان).
- در فکر فرورفتن، فکر کردن. بسیار در فکر شدن.
|| رفتن: بار نداد و برنشست و برجانب سیب زار باغ فیروزی فرورفت. (تاریخ بیهقی). || غروب کردن هر جرم سماوی. فروشدن: در وقت زرد شدن آفتاب و فرورفتن گفتم. (قصص الانبیاء).
به ما در فرورفتن آفتاب
اشارت به چشمه ست و دریای آب.
نظامی.
|| درگذشتن و مردن:
اگر به دست کسی ناگهان فرورفتی
بسوی دیگر از او بهره یافتی دیدار.
فرخی.
تقدیر بری او را زمان نداد و به جوانی فرورفت. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی). رجوع به فروشدن شود.

خانه فرورفتن. [ن َ / ن ِ ف ُ رَ ت َ] (مص مرکب) فرورفتن خانه ای که پست شود و از سطحی که در آن قرار داشته باشد پایین تر رود (بر اثر رخوت زمین یا سستی بن و پایه). || فرو رفتن خانه ای که آب آن را فراگیرد و در خود پیچد:
ز گریه بر سر مردم یقین که خانه ٔ چشم
فرورود شب هجران ز بس که باران است.
کمال خجندی (از آنندراج).

نفس فرورفتن. [ن َ ف َ ف ُ رَ ت َ] (مص مرکب) نفس بریدن. نفس گسستن. || دم درکشیدن. خاموش شدن. خاموشی گزیدن:
نه عجب گر فرورود نفسش
عندلیبی غراب هم قفسش.
سعدی.
|| نفس غرق شدن. رجوع به نفس غرق شدن شود.

فروشدن، پایین رفتن،
درون چیزی رفتن،

ادمج، عصا، موسس

پائین رفتن، بزیر رفتن پائین رفتن

اگر درون آب روان و خروشان غوطه ور می خوردید با زور مندی دست و پنجه نرم می کنید که احتمالا زیانی به شما نمی رساند ولی تمام نیرویتان را صرف می کند و می گیرد - منوچهر مطیعی تهرانی

اگر بیند که در آب بیفتاد، دلیل کند که در رنج و غم گرفتار شود - اب‍راه‍ی‍م‌ ب‍ن‌ ع‍ب‍دال‍ل‍ه‌ ک‍رم‍ان‍ی

1223